به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطالعه برمبنای استفاده از سلول های خود بیمار برای ایجاد جایگزین های بافتی در آزمایشگاه بنا شده است. در این مطالعه محققین از عضلات صاف و سلول های بنیادی عصبی مشتق از روده انسانی استفاده کردند و صفحات عضلانی عصب داری را مهندسی کردند. این صفحات به دور یک داربست لوله ای از جنس کیتوسان پیچیده شدند. این ساختارهای لوله ای به زیر پوست رت ها و به مدت 14 روز ایمپلنت شدند. محققین دریافتند که این ایمپلنت ها  یک منبع عروق خونی را ایجاد کردند و این در حالی بود که لوله بصورت باز باقی ماند. علاوه براین، عضلات عصب دار شده بازآرایی کردند بدین معنی که سلول های آن ها شروع به فرایند آزادسازی مواد خودشان کردند تا جایگزین داربست شوند. نتایج مقدماتی نشان دادند که این سلول ها عملکرد خود را حفظ کرده اند و ایمپلنت هم رگزایی کرده است که حاکی از این است که بخشی از مجرای روده ای معدی قابل دسترس و ساختن است. گام بعدی محققین ایجاد پوششی است که روده را می پوشاند و مسئول جذب و ترشح مواد است.

پایان مطلب/